Little Story

ฉันชื่อไข่มุก เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ลักษณะพิเศษของฉันคือ โลกส่่วนตัวสูง ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใครมากนัก นอกจากว่่า จะรู้จักกัน จะรู้สึกสนิทมากๆ ^^ ... แน่นอนว่า การชอบใครซักคนในชั้นเรียน เป็นเรื่องที่แสนจะธรรมดาที่เด็กอายุอย่างเราจะมี ไข่มุกก็เป็นคนนึงนะ แอบปลื้มคนคนนึง ชื่อพายุ เขาเรียนเก่ง เล่นดนตรี ร้องเพลง กีฬา ดีไปซะทุกอย่าง แค่เห็นแป๊บเดียว แค่ในวันเดียวก็เขินไปอีกหลายวันเลยล่ะ >///<   สิ่งที่ทำให้เขาดูน่ารักที่สุดก็คงเป็นตอนที่ขึ้นคอนเสิร์ตบนเวทีล่ะมั้ง ความน่ารักของเขา ทำให้ใจของฉันละลาย ฉันชอบเขามาซักพักแล้วล่ะ จนถึงวันเทศกาลคอนเสิร์ตของคณะ แน่นอนว่าระดับพายุ ไม่มีพลาดเรื่องนี้แน่นอน และแน่นอนว่าFcอย่างไข่มุก ก็ไม่พลาดเหมือนกัน ;) ในงานคอนเสิร์ต มีวงหลากหลายมากที่มาโชว์ความสามารถ ฉันชอบทุกวงเลยนะ เพราะดนตรีคือชีวิตของฉันไง และเมื่อถึงเวลาที่วงของพายุจะโชว์ เพื่อนๆพาฉันไปที่ขอบเวที เขาร้องเพลงและมองมาที่ตาของฉัน สายตาของเขากับฉันประสานกัน เขายิ้มมุมกว้างมาที่ฉัน แค่เสี้ยววินาที ทำให้ใจของฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนการแสดงของเขาจบไป เขาลงมาที่ข้างล่างเวที มายืนใกล้ๆเพื่อนของฉัน น้ำฟ้าเพื่อนสนิทของฉัน ดันตัวฉันไปประชิด จนโดนตัวของเขา ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองเขา เขายิ้มให้ฉันอีกครั้ง ฉันรีบขอโทษและยืนอ้ำๆอึ้งๆอยู่นาน แต่ยังไม่ทันจะตั้งตัว เขาก็จับมือของฉันเดินออกมานอกห้องคอนเสิร์ต แล้วชวนฉันไปกินไอศครีมที่ร้าน S  ฉันทำตัวไม่ถูก ในใจทั้งอายทั้งเขิน แต่ปากตอบไปแล้วว่าตกลง (ในใจนี่ดีใจจนอยากจะกรี๊ดดังๆละค่ะ แบบว่าฝันไปหรือเปล่าเนี่ยไข่มุกเอ้ย) ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าแก้มของฉันแดงขนาดไหนนะ แต่รู้แน่ๆคือหัวใจของฉันเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาจากหน้าอกอยู่แล้ว ... ที่ร้าน S เขาสั่งไอศครีมบราวนี่ มะนาว และแพนเค้กราดน้ำผึ้ง เหมือนรู้ใจฉันเลยว่าฉันชอบ ฉันนั่งนิ่ง ตัวแข็งทื่อ ทำอะไรไม่ถูก เขาก็นั่งเฉยๆ มองออกไปนอกหน้าต่างบ้าง มองมาที่ฉันบ้าง แต่ไม่ได้พูดอะไร เราทั้งคู่ปล่อยให้ความเงียบเข้ามาอยู่ตรงกลาง ... จนกระทั่งพนักงานเดินมาเสริฟ พายุเริ่มตักไอศครีมบราวนี่ และยื่นมาให้ฉัน "กินสิ เรารู้ว่าเธอชอบนะ" สายตาอบอุ่น คำพูดที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากปากของเขา ทำให้ฉันอึ้งอีกเป็นครั้งที่สิบแล้วของวันนี้ ฉันค่อยๆรับช้อนจากเขามา "ขอบคุนนะ รู้ได้ไงอ่ะ (ยิ้มกว้าง)" ก่อนที่จะค่อยๆก้มหน้ากิน ไม่ให้อยากให้เขารู้เลยว่าเราสั่นมากขนาดไหน แต่แล้ว.. เขาจับมือฉัน ฉันสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากมือของเขา "ไข่มุก" ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้น "เราชอบเธอนะ ชอบมานานแล้วด้วย" ... เขากุมมือฉันหนักขึ้น หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้น "เธอล่ะ คิดยังไงกับเรา" แววตาอันร้องแรงของเขาทำให้ฉันหลบตาแทบไม่ทัน มันมีอิทธิพลมากมายเหลือเกิน ใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะอีกต่อไป ฉันหลบหน้าเขาด้วยความเขินอายแล้วตอบไป >< "เราก็ชอบเธอเหมือนกัน ^^" .




#อยากเขียนยาวๆมากกว่านี้มากๆ เฮ้อ  แต่ขอตัวไปอ่านหนังสือสอบก่อนละกันเนอะ ได้ระบายความฟินก็โอเคละ >////<   เขินแทนจัง 

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

To Japan

To be extern

Intern life