On the way

2018 ปีแห่งการเปลี่ยนแปลง ต้นปียังเป็น extern ทำงาน อนส สอบ ใช้ชีวิตชิวๆ มีเพื่อน มีรุุ่นพี่รุ่นน้อง พอเรียนจบ ก็ดีใจนะ แต่ใจหายมากอยู่ ที่ต้องออกมาเป็น intern ข้างนอกข้างนอกคนเดียวในรพ.ที่ไม่มีรุ่นพี่รุ่นน้อง และไม่มีเพิ่อน เป็นintern คนเดียวรุ่นแรกของรพ. ที่มีแต่ staff วันแรก 23/5/2018 ไปทำงานที่ opd gp คนไข้คนแรก มาขอยา gerd วันนั้น ฝตรวจคนฝตรวจคนไข้ได้ 8 คน consultไป 50% ยัง mx เคสไม่ค่อยได้ เปิดdoseยา กลับไปร้องไห้ รีบอนส เพื่อไปตรวจต่อพรุ่งนีั วันต่อมาวันต่อมาก็ตรวจได้มากขึ้นนิดหน่อย โชคดีที่พี่gp ใจดี ให้conตลอดเลย วันที่ 1/6 ทำงานจริงเป็น intern เริ่มด้วย ped 1 mo แบบชิวๆ แต่ก้ยังไม่ชินกับความเหงามากๆอยู่ดี ช่วงแรกๆนี่ร้องไห้ทุกวันเลย มันโดดเดี่ยวมากจริงๆ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ คิดถึงขอนแก่นมากมาย เวลาไปวน er ตอนแรกๆนี่ mx แบบกลัวๆ ไม่มั่นใจ con staff บ่อยๆ แบบแค่เคสแมวกัดหมากัดยังงงๆ ต้องโทรถามเต้องโทรถามเพื่อนที่เคยโดนกัดว่าเขาทำไรไปบ้างนะ แต่ก้เคยเรียนแต่ก้ไม่ชัว งือๆ ก้ไม่เคยวน er ตอน ext นี่นา ผ่านศัลย์ออกโถแบบชิวๆ จนกระทั่งขึ้นmed กังวลที่สุดในสามโลก เนื่องจากก็ยากสำหรับเ...

***รูปชัดต้องกดดูที่รูป (งงนานมากว่าทำมายมานไม่ชัดเบย ถถถ) เยย้ ได้มาอัพแล้ว ทริปไปญี่ปุ่น ครั้งนี้ถือว่าไปครั้งที่ 2 ละเนอะ นับจากครั้งแรกคือไปตอนม.5 กับเพื่อนวมว. ที่ไปดูงานห้องเรียนวิทย์ เอาจริงๆก้ลืมเกือบหมดแล้ว รูปก้หายไปหมดเลย 😅 Day 1 : ออกเดินทาง ไปกรุงเทพ 🚌 15/4/61 ไปล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยา เดินเล่นแถว Asiatique เป็นพวกร้านอาหาร ร้านขายของ ยามค่ำคืน Day 2 : เยี่ยมญาติฝ่ายแม่ 👨‍👩‍👧‍👦 16/4/61 ไปแถวๆเยาวราช ไปวัด__  จากนั้นไปเยี่ยมญาติๆ จนบ่ายสามไปสนามบินสุวรรณภูมิ ทัวร์นัด 1 ทุ่ม และเครื่องออก 4 ทุ่มครึ่ง นี่เลยเดินเล่นทั่วสนามบินเลย ว่างมากจีจี Day 3 : โอฮาโย ~ ถึงญี่ปุ่นแล้ว 🇯🇵 17/4/61 โดนปลุกประมานตี 2 เวลาไทยให้กินข้าวบนเครื่อง ละถึงญี่ปุ่นประมานตี 4 [เวลาญี่ปุ่นก้ 6 โมงเช้าพอดี] สภาพข้านั้นคือง่วงและง่วงมากจ้า ถึงสนามบินNarita พอเดินออกจากสนามบินเท่าน้าน หนาวชห อากาศ 11องศา และ ฝนตก hello ต้อนรับด้วยความหนาวเลย ตอนแรกบอกว่า 16 องศานี่นา แง เดินทางออกจากสนามบิน โดยไม่มีการอาบน้ำใดๆ [ตั้งแต่เมื่อวานตอนเช้า >0<] ไปที่แรกคือวัดอาซา...

ปิดเทอมแล้ว ปิดเทอมสุดท้ายแล้วจริงๆ เรียนจบหมอแล้ว 6 ปี ใครบอกยาก นี่บอกเลยว่า โคดยากก ยากสำหรับการต้องท่องจำ เข้าใจ นำไปใช้ รวมถึงหน้าที่และความรับผิดชอบ การต้องมารพ.ก่อน 7 โมง อยู่เวร อ่านหนังสือ ทำ ww ปรับตัวทุกๆครั้งที่ขึ้น rotate ใหม่ๆ มันเหนื่อยนะ  แต่เหนื่อยกายพักก็หาย : ) สิ่งที่ได้มากกว่าความรู้ คือ การได้เจอเพื่อนที่ตอนเรียนพรีคลินิคไม่เคยคุยกันเลย กลายมาเปนเพื่อนสนิทมากๆ ได้รู้จักพี่ๆmd38 39 และพี่เดนท์ที่เคยเห็นบ้าง แต่ไม่เคยรู้จัก ซึ่งพอได้รู้จักจริงๆแล้วพี่ๆน่ารักมากๆ สังคมที่เจอมันดีมากๆ ได้รู้จักมิตรภาพ การช่วยเหลือ การแบ่งปัน และน้ำใจที่มากมายของทุกๆคน (โดยเฉพาะเวลาที่งานหนักๆ ww เยอะๆ) ช่วงที่รู้สึกไม่ชอบที่สุดใน 6 ปีคงจะเป็น med ปี4 เป็นช่วงที่ความรู้มากมายไหลเข้ามา แต่เราไม่สามารถเข้าใจหรือจำมันได้เลย รวมกับ WW ที่เยอะมากมาย รายงานอีก อยู่เวรบลาๆๆ และก็สอบosce caseไม่ผ่าน (เปนการสอบตกครั้งแรกและครั้งเดียว แต่ก้แก้ท้ายบลอคผ่านอยุ) และก้ได้ C+ แบบผ่านมาได้ไง แต่หลังจากผ่านช่วงนั้นก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ข้อสอบที่ยากที่สุดในการเรียนคือ ped ปี 5 คือบั้บบบ ยากเว่อ ยากจริ...

บางทีที่กำหนดให้ช่วงมหาลัยเราไม่ใช่นศ.พ.แถวหน้าทั้งการเรียนและกิจกรรม มันก้เป็นสิ่งที่ดีนะ  ทำให้เรามีทิฐิอีโก้ลดลง เข้าใจคนอื่นมากขึ้น มองโลกสีเทามากขึ้น ไม่ใช่ขาวหรือดำ Imperfect made life being colorful สิ่งที่คิดได้หลายครั้งแต่ไม่เคยบันทึก